Bu səhər mən İncilimi təsadüfən 40-cı Məzmura, padşah Davudun palçığa ilişib qalması və Tanrının onu çıxartması haqqında yazdığı hissəyə açdığım barədə blog yazdım.
Gözlədim, gözlədim və ALLAHı gözlədim.
Nəhayət O baxdı; nəhayət dinlədi.
O, məni səngərdən qaldırdı,
məni dərin palçıqdan çıxartdı.
O, məni bərk qayanın üstündə ayağa qaldırdı
sürüşməyəcəyimə əmin olmaq üçün...
Əla keçid! Elə indicə mən Allahdan bir şey haqqında soruşurdum, demək olar ki, düşüncəsizcəsinə sualı jurnalımda Ona yazırdım və Müqəddəs Kitabımı yenidən açıb Mika 7-ci fəslin əvvəlinə baxanda gördüm.
Allahın nə edəcəyini görmək üçün ətrafınızda qalın.
Yaxşı! Amma sonra 1-ci ayəni görürəm:
Kədərdən boğuldum!
Ümidsizlik bataqlığında batıb...
Daha çox bataqlıqlar. Bu səhər oxuduğum parça kimi. "Daha çox yanğın bataqlığı, Allah, qum təhlükələri və qeyri-adi ölçülü gəmiricilərlə?" (Bu, 1987-ci ildə Cary Elwes və Robin Wright-ın oynadığı Əsl Sevgi haqqında klassik filmlə tanış olmayanlar üçün Şahzadə Gəlin filminə istinaddır. Ağlıma gələn ən sitat gətirə bilən filmlərdən biridir. Özünüzə qulluq edin və ona baxın.)
Mika kitabının 7-ci fəslindən 7-ci ayəsinə qədər davam etsək, oxuyuruq:
Ancaq mən təslim deyiləm.
Allahın nə edəcəyini görmək üçün yanımdayam.
Allahın hər şeyi yoluna qoymasını gözləyirəm.
Allahın məni dinləyəcəyinə ümid edirəm.
Sualıma cavab olaraq Allah məni bu hissəyə gətirdi və sonra mənə çoxdan göstərdiyi bir şeyi xatırlatdı. Bu mənim jurnalım idi. Masanın üstündə uzanmışdı və pəncərələrdən əsən külək vərəqləri vərəqləyirdi. Səhifələrin çevrildiyini görəndə gördüm ki, paraqraflar, bəzən isə bütün səhifələr çatışmır. O, mənə təsir etdi ki, çatışmayan paraqraflar və səhifələr bilmədiyim şeyləri təmsil edir. Mən bütün hekayəni bilmirdim. "Beləliklə, gözləyin, Tanrım, sən mənim gördüklərimi (hələ də görürsən?) nəzərdə tutursan, çünki ədalətsizlik mütləq belə deyil?" Bəli. Çox gözəl. Və inanıram ki, nə vaxtsa Tanrı mənim üçün boşluqları dolduracaq, sonra başa düşəcəyəm. Allah mənə bu görüntünü xatırlatdı ki, mənə dayanıb Onun nə edəcəyini görüm.
Bu arada, ümidsiz deyiləm, amma yaxın gələcək üçün burada mütləq Medical Marshdayam. Mən bu xəstəxanada ilişib qalmışam və heç yerə gedə bilmirəm, elə bil yenidən iş yerimdəki şoranlığın çılpaq palçığında ilişib qalmışam (ah çəkib) və xilasetməni gözləyirəm. 8-ci ayədə davam edərək oxuyuruq:
Ey düşmən, üstümə qarğa vurma.
Mən yıxılmışam, amma çıxmamışam.
Mən indi qaranlıqda oturmuşam,
amma Allah mənim işığımdır.
Həqiqətən də mənim vəziyyətim belədir. Onkoloqlarım deyirlər ki, kimyadan yan təsirlərim sabah və ya ertəsi gün, kimya terapiyasının başlamasından təxminən 7-ci gün başlayır. (Mən hələ də heç bir saçım tökülməmişəm və 16 yaşlı qızım ümidsizcə ilk saçımın Qoca Qulağımın saçı olacağına ümid edir...) Sonra gələn həftə qan sayımın azalmasının təsirini hiss edəcəm, və özünü çox zəif hiss edəcək. Ancaq təxminən 17-ci gündə (hesablama sabah kök hüceyrə infuziyası ilə başlayır, Yenidən Doğuş günümdə - mənim "Sıfır Günüm") özümü daha yaxşı hiss etməyə başlayacağam. Daha güclü. Daha çox köhnə özümə bənzəyir.
Bəlkə siz də bataqlıqda qalıb xilası gözləyirsiniz?
Ey düşmən, üstümə qarğa vurma.
Mən yıxılmışam, amma çıxmamışam.
Mən indi qaranlıqda oturmuşam,
amma Allah mənim işığımdır.
Amma mən Allahın nə edəcəyini görmək üçün dayanıram!
Comments